1. |
Περίστροφο
03:51
|
|||
Κοιτάς
με παγωμένο το βλέμμα,
αλήθεια βουτηγμένη στο αίμα
κι ένα μαχαίρι βαθιά στην καρδιά
Μου λες
γίναν τα όνειρα εφιάλτες
και τώρα που οι ελπίδες βγήκαν σκάρτες,
τρελαίνεσαι και τις πετάς στα σκυλιά
Κι η ζωή σηκώνει το περίστροφο
και σου χαμογελά
κι όταν πας να κάνεις το αντίθετο
τη σκανδάλη τραβά
Ρωτάς
για την κατάρα που σέρνω,
γιατί ο δρόμος που παίρνω
να΄ναι στρωμένος μ΄ αγκάθια κοφτερά
Κι η ζωή σηκώνει το περίστροφο
και σου χαμογελά
κι όταν πας να κάνεις το αντίθετο
τη σκανδάλη τραβά
|
||||
2. |
Για μια θέση στον ήλιο
02:18
|
|||
Αρπάζω φωτιά,
τα όνειρά μου τυλιγμένα σε μασούρια δυναμίτη.
Γλυκιά συντροφιά,
στην παλάμη ενα καρφί να μου θυμίζει ξανά πως...
Για μια θέση στον ήλιο ,
ένα ανοιξιάτικο πρωί ,μ΄ένα φιλί θα με προδώσεις.
Μα απ'τη σκιά του δε γλύτωσε κανείς
για να είμαι ειλικρινής
Χαμογελάς ,
και σαν το φίδι αλλάζεις δέρμα για να κρύψεις τη ντροπή σου.
Σ'έμαθα πια,
στο πλευρό μου μια πληγή θα μου θυμίζει ξανά πως...
Για μια θέση στον ήλιο ,
ένα ανοιξιάτικο πρωί μ΄ένα φιλί θα με προδώσεις.
Μα απ'τη σκιά του δε γλύτωσε κανείς
για να είμαι ειλικρινής
|
||||
3. |
Καταδίκη
04:35
|
|||
Σκιά τη μέρα τυλίγει ,
σα φιδι που πνίγει
το θήραμά του αργά
Σιωπή σκεπάζει το χώμα
μια λέξη ακόμα
να μπορούσα να πω
πως δεν αξίζει τον κόπο ,
γιατί όποιος ζει μ΄ ενοχές πεθαίνει χίλιες φορές.
Οι πιο όμορφες μας στιγμές , αλυσίδες βαριές
σαπίζουν σ' ένα κελί, γιατί
Αργά μου σκάβουν το λάκκο,
μια πέτρα στον πάτο
βιαστικά με τραβά
Δειλά η νύχτα αγκαλιάζει,
φωνή που σπαράζει
για τελευταία φορά
μα δεν αξίζει τον κόπο ,
γιατί όποιος ζει μ΄ ενοχές πεθαίνει χίλιες φορές.
Οι πιο όμορφες μας στιγμές , αλυσίδες βαριές
σαπίζουν σ' ένα κελί, γιατί
Γιατι δε μπόρεσες ποτέ σου την αλήθεια να βρείς
μην πληγωθείς.
Γιατι φοβήθηκες κατάματα τον ήλιο να δεις
μην τυφλωθείς .
Τώρα γερνάς πίσω απ' τα κάγκελα μιας φυλακής ,
γλυκιά καταδίκη ισόβιας ποινής
|
||||
4. |
Κύματα
03:40
|
|||
Τι κι αν σχιστήκαν τα πανιά μου στην πρώτη φουρτούνα,
τι κι αν βουλιάζω αργά σε μια σταγόνα θυμό
κι αν την πορεία μου χαράζω με σπασμένη πυξίδα,
θα ζήσω μα και θα πεθάνω μ' αυτό.
Και μας χτυπούσαν σα σφυριά
τα κύματα
και τα κοιτούσαμε σαν παιδιά
αμήχανα
Μέχρι να φτάσουμε στη στεριά,
κράτα το χέρι μου πιο σφιχτά.
Κάποτε μου 'πες περιμένεις μια σωστή καταιγίδα,
πως ένα ήρεμο ταξίδι δε σου είν' αρκετό.
Κι όταν δεμένος στο κατάρτι τα μάτια σου είδα,
είπα θα ζήσω μα και θα πεθάνω γι αυτό.
Και μας χτυπούσαν σα σφυριά
τα κύματα
και τα κοιτούσαμε σαν παιδιά
αμήχανα
Μέχρι να φτάσουμε στη στεριά,
κράτα το χέρι μου πιο σφιχτά.
|
||||
5. |
||||
Ανάσα πικρή και όνειρο μαύρο
στη σκιά ενός κανόνα να ζεις.
Σκισμένα πανιά ,ταξίδι στον πάτο.
Θηλιά στο λαιμό ο φόβος μη σπάσεις
τη σιγουριά μιας ζωής δανεικής,
Ανάγκη βαθιά , ανάγκη ν' αλλάξεις.
Μα εσύ , μέσα σ' ένα χρυσό κλουβί ,
γρανάζι σε μια μηχανή ,
να χαραμίζεσαι να κρέμεσαι από μια κλωστή.
Θυσία μικρή , ένα ύπουλο τραύμα
να μου θυμίζει πως δεν είμαι νεκρός.
Με φύλλα ανοιχτά κανείς δεν κερδίζει , εδώ.
Κι εσύ , μέσα σ' ένα χρυσό κλουβί ,
γρανάζι σε μια μηχανή ,
να χαραμίζεσαι να κρέμεσαι από μια κλωστή.
Κι εγώ, κάτω απ' τον ίδιο ουρανό ,
σταγόνα στον ωκεανό,
σφίγγω τα δόντια , παίρνω φόρα,
βουτάω στο κενό
Πως μπορείς με δάκρυα να ξεπλένεις οργή ,
να ζητιανεύεις αποφάγια απ ' τα κοράκια τροφή.
Είμαι το σκιάχτρο στη γιορτή , μη με μισείς γι ' αυτό.
Με τις καλύτερες προθέσεις στο ζητώ.
|
Streaming and Download help
If you like KROTALIAS, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp